خلاصه‌ای از دانش متعارف در مورد بست‌ها

۱. جنس: فولاد ساختاری کربنی معمولی (استحکام تسلیم Q)، فولاد ساختاری کربنی با کیفیت بالا (با کسر جرمی کربن متوسط ​​۲۰/۱۰۰۰۰)، فولاد ساختاری آلیاژی (با کسر جرمی منگنز متوسط ​​حدود ۲٪ در ۲۰Mn2)، فولاد ریخته‌گری (نقطه تسلیم ZG230-450 کمتر از ۲۳۰، استحکام کششی کمتر از ۴۵۰)، چدن (استحکام کششی چدن خاکستری HT200).

۲. روش‌های متداول عملیات حرارتی: آنیل (سرد کردن آهسته در کوره)، نرماله کردن (سرد کردن در هوا)، کوئنچ (سرد کردن سریع در آب یا روغن)، تمپر کردن (گرم کردن مجدد قطعه کوئنچ شده تا دمای معینی زیر دمای بحرانی، نگهداری برای مدت زمانی و سپس خنک کردن در هوا)، کوئنچ و تمپر کردن (فرآیند کوئنچ + تمپر کردن در دمای بالا)، عملیات حرارتی شیمیایی (کربوره کردن، نیتریده کردن، کربونیتریده کردن).

۳. بروز خرابی در اتصال‌دهنده‌ها: شکستگی به دلیل استحکام ناکافی؛ تغییر شکل بیش از حد الاستیک یا پلاستیک؛ سایش بیش از حد، لغزش یا گرمای بیش از حد سطح اصطکاک؛ اتصال شل؛

۴. بروز شکست خستگی: شکست تحت اثر تنش متغیر، شکست خستگی نامیده می‌شود. ویژگی‌ها: شکست ناگهانی پس از اعمال مکرر یک نوع تنش خاص؛ حداکثر تنش تحت تنش در حین شکست بسیار کمتر از حد تسلیم ماده است؛ حتی برای مواد پلاستیکی، هنگام شکستن تغییر شکل پلاستیک قابل توجهی وجود ندارد. هنگام تعیین حد خستگی، باید بزرگی تنش، تعداد سیکل‌ها و ویژگی‌های سیکل در نظر گرفته شود.

۵. انواع رزوه: رزوه معمولی، رزوه لوله، رزوه مستطیلی، رزوه ذوزنقه‌ای، رزوه دندانه‌دار.

۶. انواع اساسی اتصالات رزوه‌دار: اتصالات پیچی (اتصالات پیچی معمولی، اتصالات پیچی با سوراخ‌های لولایی)، اتصالات پیچی دو سر، اتصالات پیچی و اتصالات پیچی محکم.

۷. ضد شل شدن اتصالات رزوه‌دار: ضد شل شدن اصطکاکی (واشر فنری، مهره دوتایی، مهره خود قفل شونده بیضوی، مهره برش عرضی)، ضد شل شدن مکانیکی (مهره پین ​​و شیار باز، واشر توقف، واشر توقف مهره گرد، سیم فولادی سریال)، ضد شل شدن دائمی (روش پانچ، روش جوشکاری انتهایی، روش اتصال).

۸. روش‌های بهبود استحکام اتصالات پیچ: جلوگیری از ایجاد تنش خمشی اضافی؛ کاهش تمرکز تنش.

۹. دانش پردازش پس از عملیات حرارتی: سوراخ‌های دقیق (سوراخ‌های سرتاسری) پس از کوئنچ نیاز به پردازش برش سیمی دارند؛ سوراخ‌های کور نیاز به ماشینکاری خشن قبل از کوئنچ و ماشینکاری دقیق پس از کوئنچ دارند. سوراخ‌های غیردقیق را می‌توان قبل از کوئنچ در محل ایجاد کرد (با در نظر گرفتن 0.2 میلی‌متر فضای کوئنچ در یک طرف). حداقل فضای مجاز برای ماشینکاری خشن قطعات کوئنچ شده 0.4 میلی‌متر و فضای مجاز برای ماشینکاری خشن قطعات کوئنچ نشده 0.2 میلی‌متر است. ضخامت پوشش عموماً 0.005-0.008 میلی‌متر است و باید مطابق با ابعاد پیش از آبکاری پردازش شود.

۱۰. الزامات عملکرد مکانیکی برای پیچ‌های معمولی با همان درجه، کمی بالاتر از الزامات عملکرد مکانیکی برای پیچ‌های پرمقاومت است، اما پیچ‌های پرمقاومت در مقایسه با پیچ‌های معمولی، الزامات پذیرش اضافی برای انرژی ضربه دارند. استحکام پیچ‌های پرمقاومت در ظرفیت تحمل بار طراحی‌شده آنها نیست، بلکه در سختی بالا، عملکرد ایمنی بالا و مقاومت قوی در برابر آسیب گره‌های طراحی‌شده آنها نهفته است. ماهیت استحکام بالای آن این است که در حین عملکرد عادی، گره اجازه هیچ لغزش نسبی را ندارد، یعنی تغییر شکل الاستیک-پلاستیک کوچک و سختی گره بالا است. تفاوت اصلی بین پیچ‌های پرمقاومت و پیچ‌های معمولی، استحکام ماده مورد استفاده نیست، بلکه شکل نیروی اعمال‌شده است. اصل مطلب این است که آیا باید نیروی پیش‌تنش و نیروی اصطکاک استاتیک را برای مقاومت در برابر برش اعمال کرد یا خیر.